ای آغاسی کجایی؟!

بیا ، کمی از اشعار زیبایت ، با آن حال دعایت و آن اشک چشمانت ، برای ما بخوان

بیا ، بگو شاید این جمعه بیاید

جمعه ایی دیگر هم در راه است دوستان

شاید این جمعه بیاید

ای زلیخا دست از دامان یوسف باز کش

وقتی تو نیستی باران تمام اشک های دلتنگ را همنوا با خویش جاری میکند و بغض ها را می شکند .....
وقتی تو نیستی باران همان نبودن توست که قطره قطره گریه می شود در جای جای زندگی ....
باران را بی تو نمی خواهم ..... وقتی که نمیدانم تو در کجای زمین بر خطاهای من اشک می ریزی و گناهان مرا دل نگرانی ...
من اشک تو را نمی خواهم ....... طاقت ندارم ..... وقتی تو نیستی باران را نمی خواهم حتی اگر زیباترین و زلال ترین باشد !
تو باید بیایی که باران به اصالت خویش بازگردد......

تو باید باشی تا باران به مژده آسمانی بدل شود و امید را زمزمه کند .....
تو باید باشی که در میان باران، چشمان مهربانت را به هر سو بدوزی و رنگین کمان شادی را در میان رحمت پروردگارت پدیدار سازی .....
تو باید باشی تا باران وسعت کویری خاک را سیراب کند و گرنه ...........
دور از تو هیچ سیلابی تشنگی های زمین را اقامه نخواهد کرد ........
آقا جان ............ چقدر انتظار ....... چقدر فاصله ........ چقدر اندوه .... ؟
آیا صدای دلنواز انا المهدی (عج) را خواهم شنید .......... ؟؟

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین

این چشم ها بــرای که تبخیر می شــود ؟        این حلقه هــا بـرای چه زنجیر می شود ؟

پیــــراهـــن مـــحـــــرم مــــن را بــــیاوریــد         دارد زمــــان هـــیئت مـــن دیر می شــود

با روضه حســـــین نفــــس تازه می کنــم         وقـتی هـوای شـهر نفـس گیر می شــود

می آیــم از کدورت و اشـــــک عــــزای تـو         سرچـشـمه طهــــارت تصـــویر می شــود

 (شعر از رضا جعفری)